رواية فرح الزين بقلم مارينا عبود

لما تسافرى هتعقلى شويه وتبطلى جنان بس لا انتى بتتجننى اكتر
ندى بغيظ ولااا اطلع بره انا مش عاوزه اشوفك
عمر قرب ومسكها من خصرها وشدها ليهامم يعنى موحشتكيش يا خطيبنى
ندى بتوتر وخجل من قربه لا موحشتنيش وابعد بقااا
عمر بخبث اممم عينى ف عينك كده
ندى اتعصبت ورفعت وشها وبصتله وفضلوا مركزين فى عيون بعض ل دقائق وفاقوا على صوت الباب
ندى الله ېخرب بيتك انت تيجى وتجيب معاك المشاكل
عمر بضحك الاه وانا مالى عموما اهدى انا اساسا هرجع من مكان ما جيت ولا انتى ناسيه انه بلكونتك جنب بلكونتى بالظبط
ندى بغيظ طب يلاه يا بابا من غير مطرود
عمر بقاا كده طيب انا هطلع افتح الباب ل مرات عمى وجه يمشى ندى مسكت ايده عاا ېخرب بيتك انت عاوز تودينا فى داهيه
عمر بضحك ف ايه يابت 
ندى عمر بالله أمشى بقااا
عمر بحبعيونى يا قلب عمر 
ندى اتكسف ووشها احمر
عمر بابتسامه عينى عليك لما بتتكسف
ندى بغيظ عمر امشى بقااا
  عند البحر
حمزه أخد ميسره وراحوا عند البحر
حمزه اول ما عرفت ب مرضى مقدرتش اواجهك مقدرتش اجى واقولك كنت خاېف عليكى مكنتش حابب تشوفينى وانا كده علشان مكنتش ضامن هعيش بعد العمليه ولا لا علشان كده اخترت انى ابعد وبالرغم انى كنت فاقد الامل بس كنت بحاول علشانك
ميسره بدموع للدرجادى معندكش ثقه فيه للدرجه ديه مليش لازمه فى حياتك
حمزه بحزنعلشان خاطرى افهمى مكنتش هقدر اشوف وجعك ولا دموعك عليه مكنشى عندى حل تانى كنت بتابع اخبارك من عاصم
ميسره پصدمهعاصم ي يعنى عاصم عارف
حمزهايوه وانا طلبت منه ميقولكيش حاجه هو رفض وكان هيقولك الحقيقه بس بعد إصرار منى وافق خصوصا انى كنت تعبان وقتها
ميسره قربت ووقفت قدامه وفضلت تضربه على صدره وهى بټعيطمكنشى لازم تبعد كنت هقف جنبك مكنتش هفكر اسيبك ليه عملت كده معقوله معندكش ثقه فيه وعدنا بعض نتشارك ف كل حاجه ليييه
حمزه شدها لحضنه وفضل يهديهاهششش كفايه كفايه علشان خاطرى انا اسف حقك عليه واسف على كل دمعه نزلت من عيونك بسببى انا اسفه واوعدك هعوضك ولله هعوضك عن كل حاجه وكل دمعه نزلت من عيونك علشانى
ميسره بالدلته الحضن وفضلت ټعيط وبعد وقت هديت وحمزه اخدها ووصلها البيت 
فى صباح يوم جديد
زين قام وجهز نفسه لقه جدته وفرح بيضحكوا مع بعض
زين لنفسه امم واهى وصلت ست الحسن
وفاء بصت ل زين تعال يا ولد يا زين 
زين بابتسامهصباح الفل يا ست الكل وميل يبوس ايدها بس هى مسكته من ودانه
زين ايييييه ف ايييييه
وفاء بغيظ ايه إللى انت عملته مع فرح ده هااا رايح تهددها فى المستشفى وتجبرها تيجى انا ربيتك على كده
زين بص ل فرح بغيظ وڠضب وفرح كانت بتبصلها بانتصار وشماته
زين بغيظ ولله ڠصب عنى هى إللى قلت ادبها وخلتنى اعمل كده
وفاء زين اعتزر ل فرح فورا
زين بعصبيه نعمممممم ده مستحيل
وفاء انت بتزعقلى يا زين 
زين قرب وباس جبينهالا طبعنا مقدرش مش قصدى بس
وفاء بمقاطعه مبسش يا بشمهندس اعتزرلها والا هزعل منك وانت عارفنى
زين پغضب مكتوم وهو بيبص ل فرح بتوعد وبيجز على سنانهانا اسف يا دكتوره
فرح بانتصار امم ولا يهمك انا سامحتك بس علشان خاطر فوفا حبيبتى
وفاء بحبقلبى خلاص
بقاا وافقى تقعدى معايا
فرح بحب حاضر موافقه
زين لنفسه دنا هطلع عين اهلك بقاا انا زين الهلالى اعتزر ل حته دكتوره زيك طيييب
وفاء يلاه يا زين علشان نفطر وانتى كمان يا فرح 
فرح بابتسامه لا شكرا انا مش عاوزه
زين بضيقاحسن برضوا
فرح بصتله بغيظ 
وفاء بابتسامهطب علشان خاطرى
فرح حاضر
وفاء وزين وفرح قعدوا يفطرو وزين وفرح فضلوا يبصوا لبعض پغضب انا الجده وفاء ف كانت ملاحظه نظراتهم لبعض وقررت انها تقربهم من بعض اكتر 
فى شقه حسناء
حسناء جهزت نفسها وكانت طالعه بس حالها تليفون ردت ووصلها خبر انه عاصم عمل حاډثه وووقع منها التليفون
حسناء پصدمهلا لا اكيد مستحيل
حسناء اخدت تليفونها من الأرض وحاجتها
وطلعت بسرعه على المستشفى
بعد وقت فى المستشفى
حسناء پخوف ودموعخ خالد عاصم فين
خالد اهدى يا دكتوره عاصم كويس الحمد لله
الاصابه كانت سطحيه متخفيش
حسناء بدموعطب هو ف اى غرفه
خالد غرفه 202
حسناء مشيت بسرعه وطلعت الاوضه فتحت الباب وكان عاصم نايم
حسناء دخلت وقعدت على حافه السرير ع عاصم 
عاصم اول ما سمع صوتها فتح عنيه
حسناء بدموعا انت كويس فيك ايه
عاصم بحزن انا كويس متخفيش بس امسحى دموعك ديه
حسناء فضلت ټعيط بهستريا واترمت فى حضنه وعاصم فضل مصډوم
فى فيلا الهلالى
فرح كانت ماشيه فى الفيلا وفجاه
فرح عااااااااااا
فرح الزين 
بقلمى مارينا عبود 
67
part6
فرح كانت ماشيه فى الفيلا وفجاه اتكعبلت وكانت هتوقع
فرح عااااا
زين قرب ومسكها قبل ما توقع
زين بسخريهايه يا دكتوره مش تفتحى
فرح بغيظ شكرا
زين ابتسم وسابها ومشى
فرح ضړبت برجلها على الأرض بغيظ عاااا بنادم مغرور وراحت ل اوضه الجده وفاء 
فى المستشفى
حسناء فضلت ټعيط واترمت فى حضنه وعاصم فضل مصډوم
حسناء بدموعانا بحبك اووى يا عاصم متسبنيش 
عاصم طلعها من حضنه وبصلها بفرح ه وعيون لامعه بالدموعقولتى ايييييه
حسناء بدموع وخجلبحبك
حسناء
بدموع انا اسفه متزعلش منى انا عارفه انى زودتها عليك اووىواعرفى انى مستحيل اسيبك يا حسناء او اذيكى ف يوم انتى متعرفيش انا بحبك قد ايه
حسناء بحب وانا كمان بحبك
عاصم بضحك ياااه ياريت كنت عملت حاډثه من زمان
حسناء ضحكت ايه عمل فيك كده
عاصم بضحك كنت طالع متعصب منك وماشى بالعربيه وخبط ف عربيه تانى
حسناء كانت هتتكلم بس قاطعها دخول ميسره وحمزه
عاصم بفرح هحمزه انتوا
حمزه بضحك اااه رجعنا
عاصم بضحك اليوم ده ناقصه فرح 
ميسره بغيظ دنا هطلع عين اهلك يا عاصم
عاصم ببراءهالاه وانا مالى يا لمبى الحيوان ده هو إللى قلى مقولكيش
حسناء انا مش فاهمه حاجه ما تفهمونى
ميسرهانا هقولك إللى حصل انه 
حسناء ازاى ده كله يحصل معاك يا حمزه وتخبى علينا
حمزه بحزن اسف مكنشى قصدى تزعلوا منى
حسناء بابتسامهولا يهمك المهم انك بخير وأنه ربنا جمعكم من تانى
حمزه بص ل ميسره وابتسم
عاصم طب بقولك ايه انا قررت اتجوز حسناء بعد يومين
حسناء پصدمه اييييه
عاصم بضحك لا منتى لو فاكره انى هسيبك بعد السنين ديه تبقى عبيطه
حسناء بغيظ انا عبيطه
عاصم قرب وهمس فى اذنها امم بس واخده قلبى
حسناء ابتسمت بخجل
حمزه بضحك اشطاا وانا هعمل فرح ى معاك
عاصم بضحك موافق وبدل الفرح اتنين
حسناءاحم انا هكلم فرح واطمن عليها
عاصم بابتسامهماشى
حسناء طلعت وكلمت فرح 
فى فيلا الهلالى
فرح فضلت تتنطنط زى الأطفالهياااااا واخيرررا 
زين كان واقف ومربع ايديه ومركز معاها
فرح بفرح ه هههه خلاص هخلص شغل وهاجى بسرعه
حسناء بحبماشى يا حبيبتى متتاخريش
فرح حاضر وقفلت وكانت ماشيه خبطت فى زين 
فرح ېخرب بيتك انت بتطلع منين
زين الاه وانا مالى انتى إللى ماشيه تلفى فى الفيلا وعامله زى الطفل التايه
فرح بغيظ مش هرد عليك علشان فرح انه دلوقتى ولو اتخانقت معاك يومى كله هيبوظ وسابته ومشيت
زين ديه دكتوره ازاى مش عارف
فرح من خلفهزى الناس ياهبل
زين پصدمه اهبل طب وحيات امك منا سايبك وطلع يجرى ورها
فرح