روايه لذه البدايات

انا كان ممكن اعمل حاجه كلنا كنا هنندم عليها بس انا دلوقتى اقدر اقولك ايه هى الاسباب دى لأن الحمدلله اتحلت من عند ربنا صحيح متحلتش اوى بس كسبنا وقت لصالحنا
ظلت تنظر له بعدم فهم وقالت بدموع
غزل انا مش فاهمه اى حاجه من كلامك بس مش مهم ده شئ ميخصنيش انا لا عايزه اعرف اسبابك ولا اعرف اسبابها ولا عايزه اعرف حاجه عنكم خالص عن اذنكم
ركضت سريعا خلفها ووقفت امامها وقالت بترجى
عهد ابوس ايدك متعمليش كده انا مقدرش على زعلك يا غزل انتى لازم تسمعى لحد فينا لان فى الاخر اسببنا واحده
نظرت لها نظره مطوله وقالت پغضب
غزل مهما كانت اسبابك ده ميدكيش الحق انك تتجاهلى مكالماتى يا عهد لو كنت اختك بجد زى ما بتقولى مكنتيش عملتى فيا كده انتى عارفه حالتى كانت عامله ازاى اليومين اللى فاتوا بسبب كنت ھموت من القلق عليكى دموعى على خدى ليل ونهار الفكر كان ھيموتنى مليون فكره وحشه جات فى دماغى وانا قاعده هنا متكتفه ومش عارفه اعمل اى حاجه كل ده كفيل يخلينى مسامحكيش على تجاهلك ليا ده يا عهد

تكلم سريعا وقال بتوضيح
منصف انا وعهد اتجوزنا يا غزل
جحظت عيناها پصدمه والټفت له وقالت بعدم فهم
غزل اتجوزتوا ازاى يعنى! مش عهد كانت رايحه تتجوز ابن عمها ازاى اتجوزتك انت
انتوا عايزين تجننونى
اقترب منها واجابها بتوضيح وقال
منصف ايوه عهد اتجوزت ابن عمها اللى هو انا يا غزل ودى كانت صدفه غريبه شويه ان غزل تطلع بنت عمنا وعلشان كده اختفينا فى نفس الوقت اللى هى مشيت فيه علشان المفروض الدور كان على فادى واللى كانت من نصيبه عهد وعلشان كده فادى بعد من غير ما حتى يودعك لان كان لازم ينفذ اوامر ابوه بس علشان هو بيحبك مقدرش يكون مع واحده غيرك وقدرنا نقنع عمى وابوها ان انا اللى اتجوزها بدل فادى بما انها بنت عمى انا كمان وعلشان كده عهد مكانتش قادره ترد على مكالماتك لانها من ساعة ما عرفت ان العريس فادى وهى مصدومه وبتحاول توقف الجوازه دى
اومأت رأسها بدموع وقالت
عهد ايوه يا غزل مكنتش قادره اتخيل ازاى هقدر اكون مرات حبيب اعز صديقه ليا كنت كل يوم بمۏت بالبطئ كنت كل ما اشوف اتصالك كنت بتجنن اكتر فضلت احاول امنع الجوازه دى بس لا حياة لمن تنادى كانوا مصممين لحد يوم الفرح اتفاجئت ان العريس منصف مش فادى وعرفت بعد كده انهم اقنعوا
بابا
وعمى ان منصف هو اللى يتجوزنى هى دى كل الحكايه سامحينى يا غزل ارجوكى انا اسفه
وارتمت داخل احضانها وظلت تبكى
اغلقت عينيها بدموع فهى لا تستطيع تصديق ما قالوا لها حركت يدها ببطئ شديد وربت على ظهر عهد وقالت بصوت مخټنق
غزل خلاص اهدى بطلى عياط يا عهد
ابتعدت عنها وازالة عبراتها بظهر يدها وقالت
عهد يعنى خلاص سامحتينى
نظرت إلى منصف ثم نظرت إلى فادى بضيق ثم نظرت إلى عهد وابتسمت لها بحزن واومأت راسها بالتأكيد
احتضنتها بسعاده وقالت
عهد بمۏت فيكى يا اجمل اخت فى الدنيا تعالى بقى عايزه احكيلك على حاجات كتير اوى حصلت
ثم نظرت لهم وقالت
يلا تصبحوا على خير
جحظت عيناه پصدمه وقال
منصف هو ايه اللى تصبحوا على خير انتى ناويه تنامى معاها فى الاوضه
اومأت رأسها بالتأكيد وقالت
عهد ايوه طبعا اومال هنام معاك انت
ومسكت يدها وتحركوا بأتجاه الغرفه ودلفوا إلى الداخل
نظر إلى فادى بضيق وقال
منصف امشى يا اخويا برضه مش هترحم من الوش العكر ده
ابتسم على كلماته ودلفوا إلى الغرفه. 
تسطحت على السرير بأبتسامه ووضعت يدها اسفل رأسها ونظرت إلى الاعلى وقالت بصوت هادئ
عهد تعرفى ان منصف طلع غير ما احنا متخيلين خالص
تسطحت بجوارها ووضعت رأسها على صدرها وقالت بتساؤل
غزل ازاى يعنى احكى واشجينى
ابتسمت ابتسامه هادئه وقالت
عهد يعنى طلع راجل اوى وطيب وحنين و و ورومانسي اوى كمان
رفعت احدى حاجبيها إلى الاعلى بأستغراب وقالت
غزل رومانسي!! اممم
اعتدلت واسندت رأسها على يدها وقالت بتوتر
حركت راسها بأستغراب وقالت بتساؤل
غزل وليه اصلا كل واحد هيروح لحاله ما زيه زى اى حد كنتى هتتجوزيه وتكملى معاه ايه حصل بقى
اجابتها بتوضيح وقالت
عهد لا طبعا منصف مش زى اى حد كنت هتجوزه انتى عارفه المشاكل اللى حصلت معاه قبل كده لا هو هيحبنى ولا انا هقدر انسي اللى عمله معايه ده غير طبعا ان انا وهو عارفين ان الجوازه دى تمت علشان نساعد فادى يتجوزك يعنى مؤقته لحد ما يقنع عمى بموضوع جوازكم وبعد كده هنطلق وده كان اتفقنا انا وهو واللى هو كان عايز يعمله ده

اومأت رأسها بتفهم وقالت
غزل فهمتك بس ياريت تدى نفسك فرصه يمكن تحبيه واللى حصل ما بينكم قبل كده انتوا الاتنين كنتوا غلطانين فيه الصراحه كنتوا بتعاندوا بعض ويكفى ان هو ابن عمك وهيخاف عليكى اكتر من الاول
نهضت من على السرير وقالت بتوتر
عهد انا هدخل اخد