رواية رغبة الاڼتقام بقلم ايه عبد السلام

خرج برا
فتح الباب لقى الظابط فى وشه و معاه العساكر
خالد پخوف فى ايه يا حضرت الظابط
الظابط بحدة قدامك خمس دقايق تكون خليت البيت انت و المدام
خالد پصدمة خليت ايه
كان لسه هايتكلم اكتر بس موبايله رن بيشوف مين لقاها مامته
فتح الخط لقاها بتقوله انها فى الشارع
خالد بعصبية هو ايه اللى بيحصل اواى بيطردونا من بيتنا
امه پخوف ما هو مش بيتنا
خالد پصدمة ايه
الظابط بنفاذ صبر و حده انت لسه هاتتكلم انجز يالا انت مفكر ان احنا هنكدب
خالد بزعيق و هو واقف فى الشارع مع امه و مراته و جنبه شنطه هدومهم يعنى ايه ياعنى البيتين دول مش ملكنا .. ازاى دول بتوع ابويا

فتحية بتوتر لا مش بتوع ابوك دول بتوع ابو محمد
خالد پصدمة بتوع محمد ازاى .. انتى قايلالى ان دول ورثى من ابويا
فتحية پخوف و توتر بصراحة هما بتوع محمد لانه الوريث الوحيد بعد اما ابوه ماټ و انا استوليت عليه و فهمتك انهم بتوعك بس معرفش هو عرف منين
خالد فضل باصصلها پصدمة و ميرنا عمالة تبص عليهم بسخرية و غيظ
خالد من كتر عصبيته ضغط على ايده جامد و جز على سنانه و قال پغضب انتى عملتى كدا ليه
فتحية الواد كان صغير و ميعرفش حاجة فا قولت احنا اولى بيهم
خالد بإستنكار اولى بيهم....!!
انتى بتقولى ايه .. انتى طلعتى حرامية
فتحية پصدمة خ خالد
خالد بعصبية و زعيق خالد ايه .. انتى عارفة انتى عملتى ايه .. انتى أكلتى مال اليتيم .. انتى سرقتى ابن اختك الله يرحمها
ازاى جالك قلب تعملى كدا
فتحية انا منكرش انى غلطانة بس انا مش غلطانة لوحدى انت كمان غلطت
خالد بإستنكار غلطت فى ايه بقى ان شاء الله
فتحية ببرود و هى بتبص على ميرنا مش محمد برضو ابن خالتك و كان متربى معاك و انت و هو تعتبروا اخوات عملت ايه انت بقى روحت بكل قساوة و لفيت على خطيبته اللى باعتك
ميرنا كانت لسه هتتكلم پحقد و غل بس خالد وقفها و قال بسخرية و طالما انا بعمل غلط وانتى عارفة و شايفة مش كان المفروض توقفينى برضو مش تشجعينى
فتحية سكتت و خالد قال پغضب اللى احنا فيه دا بسببك .. عارفة يعنى ايه البوليس يجى بيتنا فى نص الليل
سكت و كمل كلامه بسخرية و مرارة قصدى البيت اللى احنا سرقناه و استولينا عليه
عاجبك كدا و احنا مرمين فى الشارع رمية الكلاب و الناس عمالة تتفرج علينا و احنا بنتطرد من البيت
ميرنا بغيظ بدل الكلام اللى مافيهوش فايدة دا اتصرف وودينا فى حته نبات فيها علشان منظرنا بقى زفت اوى
خالد مسح على وشه بضيق و قال و هو بيحاول بتحكم فى نفسه اتفضلوا قدامى .. مقدمناش مكان نتنيل نبات فيه دلوقتى غير اى اوتيل
مشى وراهم و افتكر لما شاف محمد و رنيم قريب من بيتهم
قال بضحك و غيظ يا ولاد اللعيبة
عند محمد و رنيم
محمد و هو باصص لرنيم بإبتسامة جانبية مش انتى كنتى مقهورة علشان خالد طردك زى الكلبة
رنيم بغيظ ايه كلبه دى ما تحترم نفسك
محمد بضحك لا مؤخذة
رنيم بإستغراب يس ايه اللى خلاك تقولى كدا دلوقتى
مجمد بفخر و هو بيعدل ياقة قميصة انا بقى طردت خالد و امه و الژبالة ميرنا فى الشارع زى الكلاب و الجيران كلها اتفرجت عليهم
رنيم بذهول بجد ولا بتهزر
محمد بضحك و هى الحاجات دى فيها هزار
رنيم بفرح عملتها ازاى
محمد بغل ولاد ال كانوا سارقين ورثى منى
رنيم بصړاخ و تفاجأ ايه......!
محمد پحقد علشان لما بابا و ماما ماتوا و انا صغير انا ماكنتش اعرف اى حاجة فاخالتى طمعت فى البيتين الملك و قالت انهم بتوع جوزها
رنيم پصدمة يخربيتها انا مش قادرة اصدق انها سړقت ابن اختها
محمد بسخرية دا على اساس يعنى ان هى مسرقتش ابنها
رنيم بسخرية عندك حق
محمد و مش بس كدا دى كانت امى عاينة فلوس مع خالتى و هى بكل عين فارغة صرفتهم كلهم بعد ما
ماټت
كمل بوعيد بس انا هعرف ازاى اجيب كل قرش
هى لهفته من ورايا و هاجبلك حقك كمان اللى البيه لهفه من وراكى
تانى يوم
خالد قام من النوم متعصب و مش