روايه اليتيمه والۏحش

طلبتى يا نجمه
قال كدا وحمل نجمه على كتفه
نجمه پغضبنزلنى يا حيوان بدل اقسم بالله الم عليك الناس
عمار بسخريةاعلى ما فى خيلك اعمليا يا بنت مختار مش هو عاوز يجوزك يبقا يورني هيعملها ازاى
قال كدا و وضع نجمه فى السياره وقفل السياره بحكام
نجمه پغضب انت عاوز منى اى يا عمار ابعد بقا عنى يا شيخ حرام عليك انت مش اتجوزت بعد ما عملت فيها راهب ولا انا كبير عليكى يا نجمه واللى انتى بتفكرى فيه ده غلط و انا مش بفكر فى الجواز و كل الكلام ده
عمار پغضب انتى مش فاهمه حاجه انتى بجد ظلمنى انا بحبك
نجمه بسخرية بتحبيني بتحب اى يا عمار وجاى تقولها بعد اى ده انا قولتلك بحبك و عندى استعداد اقف ادام ابويا عشان خاطرك وكل اللى انت عملته انك اتريقت عليا ولا كانى واحده هبله ادامك عشان كدا لا يا عمار انا هتجوز العريس اللى ابويه جايبه وڠصب عنك

عمار پغضبطب بصي بقا يا بنت مختار انتى مفيش حد هيقرب منك ولو فكرتى مجرده فكره انك تتجوزى واحد تانى ھقتلك و قتل نفسي معاك.
قال كدا و وفتح العربيه وقالها يلا انزلى وحطى كلامى حلقه فى ودنك بدل ما تندمى
نزلت نجمه من العربيه وهى تنظر لذلك المچنون پصدمه
فى المساء عاد عزت من المشفي وهو يشعر بتعب غريب فى أنحاء جسده دخل
الى غرفته سمع صوت شخير عالى
عزت بسخريةاى ده شكمان نايم جنبي ولا اى
هند انتى يا هند اعدلى راسك
لم ترد عليه لا والكثر ان الصوت قد عالى اكثر
جلس عزت على الفراش و ازاح الفراش عن هند وجد فضه تنظر له پغضبانت ازاى تدخل الاوضه من غير استأذن و اى الى دخلك الاوضه اصلا
عزت بسخريةعلى فكره انتى فاهمه الموضوع غلط دى اوضتى انا وبعدين انتى اى اللى جابك هنا بقولك اى يا وليه انتى انا تعبان يعنى تلمى حاجتك و تطلعى برا انا عاوز انخمد ومش عاوز دوشه
فضه بسخريةلا وحيات الحاجه انت اللى هتطلع برا بقولك اى يا بتاع انت ادخل خد بيجامه وخرج انخمد فى اى مكان و سبنى انام كتك نيله قطعت الحلم
ضغط عزت على نفسه پغضب و خرج من الغرفه وهو يسب فضه دخل الى غرفه صغيرته حور لقاه هند قعده عمله تلعب معاها
حور بابي حبيبي واحشنى اوى
عزت بابتسامه وهو ينظر الى هند وانتى اكتر يا روح باب انتى بتعملى اى بقا
حور بطفوله اصل طنط هند قعدت تلعب معايا دى طيبه اوى يا دادى و جميله خالص
عزت بابتسامهمفيش اجمل منك يا حبيبت دادى يلا بقا عشان تنامى
قال كدا وحمل الصغيره و واضعها على الفراش
نظر عزت الى هند وقالاى انتى مش هتيجى تنامى ولا اى
هند بسخريةو ده ازاى يعنى انا هدخل انام فى اوضتى
عزت بضحك مش هتعرفي فى شكمان جوا صوته يقطع الخميره من البيت على راي امك
بصت ليه هند بضحك وقالتبس هتنام بادب
عزت بغمز متخفيش من اخر ضربه وانا حاسس ان فى حاجه جوايه اتهزت
حور بستغراب مين اللي ضړبك يا دادى
عزت بحب لا ياروحى ده انا اتخبط يلا بقا يا هند
قال كدا و ترك مسافه لهند وضعت هند زين بينهم وناموا جميعا فى هدوء من يراهم يظن انهم عائلة واحده
فتحت دولت الباب وجدت عزت و هند ينامون و الاطفال بينهم قفلت الباب و دعت ربنا ان تستمر تلك السعادة الى الابد
دخلت الغرفتها محمد بجديةاى سر الابتسامه السعيده دى يا
دولت بسعادةاه لو شفت المنظر اللى انا شوفته يا محمد هتحس بسعادة زاى اللى انا حاسه بيها لا و اكتر منها كمان
محمد بستغرابو اى بقا اللى انتى شوفتى
دولت بهدوءشوفت عزت ولاول مره نايم وهو على وشه ابتسامه سعيده لا واكتر من كدا نايم و عياله بينه هو و مراته بجد انا بتمنا انا ربنا يديم عليه هو و مراته السعاده
محمد بجديةوانتى شايفه ان دى حاجة حلوه
دولت بهدوءمحمد ارجوك بقا تكون إهدء من كدا كفايه ا
دولت بهدوءمحمد ارجوك بقا تكون إهدء من كدا كفايه اللى عملته مع الولد هو و مراته و البنت غلبانه يبقا اى بقا مشكلتك ارجوك يا محمد بلاش عشان خاطرهم هما أو عشان خاطر العيال
محمد بجديةماشي يا دولت بس انا عاوزك تجهزى حفله لابنك عشان مراته و عاوزك تعزمى شام و شاكى
دولت بجديةليه بس كدا يا محمد بس وبعدين انا اصلا ولا البت دى ولا امها بتنزلي من زوار
محمد بهدوءاسمعى الكلام بس يا دولت
حركت دولت دماغها وقالتاللى انت عاوزه يا محمد
فى صباح اليوم التالى كنت ماتزال هند نايمه كان ينظر لها عزت بهدوء يتامل واجهه
فتحت هند عينيها بهدوء صباح الخير
عزت بهدوء انتى عارفه انك جميله
هند بتوتربقولك اى يا

عزت ابعد عنى يا خويا
عزت بسخريةتصدقى انك بنت فصيله يعنى انا اقولك انك جميله وانتى تقولى ياخويا
ازحته هند